Een corset voor eComStation

>> eComStation index <<

Het 16 bits OS/2 1.0

Het voor de Intel 80286 processor ontworpen 16 bits OS/2 1.0 kon in protected mode per proces al 16 MiB aan geheugenadressen op de 24 bits externe geheugenbus van de 80286 processor aansturen. En al die adressen werden door OS/2 beschikbaar gesteld, ook al was er maar 2 MIB fysiek geheugen aan het moederbord geprikt.

Het werkelijke geheugen was in de regel maar 2-4 MiB, maar het aan de 16 bits OS/2 applicaties voorgeschotelde virtuele geheugen was 16 MiB. En dat was heel veel vergeleken met het tot 1 MiB geheugen beperkte DOS. DOS gaf 640 KiB aan het systeem en de applicaties en de resterende 384 KiB werd gebruikt voor videogeheugen en ander read-only memory (ROM). Dus in de praktijk kon een DOS applicatie slechts hoogstens 640 MiB minus de benodigdheden van het residente DOS besturingssysteem hiervan gebruiken.

En omdat er in de single multitasking omgeving van de Intel 8068 640 KiB meerdere applicaties liepen (altijd, incl. die van DOS), bestond het gevaar dat een programma het geheugen van een ander programma overschreef. Want onder real mode DOS hadden alle programma's evenveel rechten .

Maar onder het het pre-emptive multitaskende OS/2 1.0 kon je meerdere DOS sessies draaien en veel OS/2 applicaties bovendien. En zonder dat ze elkaar in de weg zaten (geheugen bescherming, memory protection). En de clou was dat OS/2 deze kunststuk ook uitvoeren kon met maar een fractie van het benodigde geheugen. Want omdat OS/2 en DOS programma;s virtueel geheugen gebruikten werd de ontbrekende maar niet direct benodigde geheugeninhoud tijdelijk door OS/2 in de swapper.dat op de vaste schijf geparkeerd. En als het weer nodig was werd de geheugen inhoud weer op de juiste plek in het RAM geladen.

Het was zelfs zo dat OS/2 aan alle draaiende OS/2 programma's kon wijsmaken dat ze over bijna alle fysieke 16 MiB geheugenadressen van de Intel 286 processor konden beschikken. Ook al deelden ze veel minder fysiek geheugen met elkaar.

Het 32 bits OS/2 2.0

Het 32 bits OS/2 2.0 uit haalde dezelfde virtuele truc uit op de Intel 386 DX processor. Deze processor kon per proces 4 GiB virtueel geheugen uitdelen, waarvan 512 MB voor het proces zelf was. De rest ging naar het besturingssysteem.

512 Mib was veel in een tijd dat de meeste OS/2 computers over 2-16 MiB geheugen beschikten. De meeste Windows en OS/2 computers waren slechts uitgerust met 2-4 MiB RAM. Een computer met 16 MiB RAM gold als een Power systeem omdat dit het maximale geheugen was dat het 16 bits Windows 3.1 kon adresseren.









Het aantrekken van een corset lijkt op het eerste gezicht een onaangename bezigheid. Want met een corset verlies je bewegingsvrijheid. Maar het doel van een corset is niet dat je minder beweegt. Integendeel: het gaat erom dat je doelmatiger beweegt. Dat je beter gebruik maakt van je krachten. En dat je geen tijd verspilt door een doodlopende weg te begaan.

Het corset - je beperking - zorgt ervoor dat je je krachten beter richt. Namelijk op die gebieden waar wel bewegingsruimte is. Om zo in vrijheid verder te gaan moet je je oude vastgeroeste ideeën over hoe het zou moeten zijn achter je laten. Je verliest op het eerste gezicht je ingebeelde vrijheid, omdat je afstand neemt van oude en vertrouwde denkbeelden en perspectieven. Maar als je aangeleerde ideeën niet meer werken moet je wel deze conditionering wel doorprikken en achter je laten. Want alleen door je in het hier en u te beperken tot je reële mogelijkheden wordt je weer een waar meester van jezelf.

Vandaar Goethes:

In der Beschränktheit zeigt sich erst der Meister!

Kiezen is verliezen

Absolute vrijheid is als je kunt doen wat je wilt. Maar dat is niet je situatie. Als je voor het iets gekozen hebt, of door het lot van je je gemeenschap in een bepaalde situatie beland bent, bepaalt die situatie je mogelijkheden.

Iedere keuze of stap behelst in de praktijk ook het afstand nemen van andere keuzemogelijkheden. Kies je voor Windows dan verlies je de WPS. Kies je voor GNOME, dan verlies je KDE integratie. Het is nu eenmaal zo: Kiezen is verliezen.

Vandaar dat onze keuzes in de praktijk zo moeilijk zijn. Je moet je beperken tot dat wat jij echt wilt. En daarvoor moet je andermans denkbeelden over hoe het zou moeten zijn achter je laten.













Zie voorlopig mijn artikelen in de OS/2 VOICE nieuwsbrieven:

Using Theseus to Study Memory Usage Under OS/2 -Part 1.

Using Theseus to Study Memory Usage Under OS/2 -Part 2.

Virtual memory technique

Eb deze Warpstock Europe presentatie: Virtual memory problems under os2 and ecomstation.pdf